1-   پیروی از حدس و گمان
    چون دستیابی به یقین کار دشواری است، بیشتر آدمیان بخاطر غریزه راحت طلبی ، اساس زندگی خود را بر گمان بنا می کنند. اگر انسان    در مسائل علمی نیز به این عادت عمل کند به حقیقت دست پیدا نمی کند.

     نظر قران در  پیروی از حدس و گمان این است  که قران کریم  به شدت با ان مخالفت ورزیده  و مخاطبان  خود را از پیروی حدس و گمان برخود داشته است چنان که در پاسخ به مشرکانی که بر اساس پندارهای واهی شرک ودوگانه پرستی خود را  به خواست وحشت خداوند نسبت می دهند  می فرماید :       

بگو :  یا نزد شما دانشی هست که ان را برای  ما اشکار کنید ؟ شما جز از گمان  پیروی نمیکنید  و جز دروغ نمی گویید .

2-   تقیلد کور و کورانه
     برخی از مردم نه تنها در مسایل جزئی زندگی مانند نوع پوشش بلکه در مسایل کلی و حیاتی نیز از دیگران تقلید می کنند.

و همین امر مانع تحصیل علم واقعی می شود..
نظر قران کریم  در مورد  پیروی کور کورانه  از بزرگان  وشخصیت های  مشهور  و چون  به انان گفته شود  : انچه خدا نازل کرده است  پیروی کنید .  می گویند  :  نه بلکه از چیزی که پدران خود را  به ان یافته ایم  پیروی می کنیم .

3-   شتاب زدگی
     گاهی انسان به محض فراهم آمدن اطلاعات اندک درباره کسب موضوع، نتیجه گیری می کند و تصور می کند که به همه جوانب احاطه پیدا کرده است. و همين قضاوت با اطلاعات اندک به تصور اينکه همه چيز را درک کرده است از رسيدن به واقعيّت نگه می دارد.

قران کریم در تقبیح شتابزدگی  می فرماید : و انسان ( بر اثر شتاب زدگی )  بدی ها  را طلب می کند و ان گونه که  نیکی ها را

می طلبد و انسان همیشه  عجول  بوده است .

 4-   تمایلات نفسانی
     گاهی تمایلات نفسانی مانند حب و بغضها و جهت گیری های تعصب آمیز، مسیر تعلیم و تفکّر را منحرف کرده و انسان را از کشف حقیقت باز می دارد.
حضرت علی (ع) فرمودند :« َ مَنْ عَشِقَ شَيْئاً أَعْشَى بَصَرَهُ وَ أَمْرَضَ قَلْبَه » يعنی " هرکس عاشق چيزی شود چشم او را کور و قبلش را بيمار می کند."

   هدف از تحصیل علم این است که به میزان  توان  به حقیقت  نایل شویم  اما دیدگان اندیشه  زمانی می توانند به جمال حقیقت روشن شوند که گرد و غبا گرایش های نفسانی  بر چیده ان  ننشسته باشد  و از اسارت وبر دگی و هم وخیال رمیده باشد .